Durban

Maandag 29 oktober

We breken weer op om naar Durban te rijden. Bijna dezelfde weg als op 16 oktober met Mieke samen. Koffie bij dezelfde gelegenheid als toen. Ook nu is Belafonte onze ober die ons de lemon muffins aanraadt. Ze zijn inderdaad heerlijk.

Onderweg vertelt Tjokkie het nodige over de geschiedenis van Durban.

We passeren de afslag bij Compensation. Hier startte Edmond Moorewood de eerste suikerrietplantage. Hij kreeg dit stuk land van Durban als compensatie voor grond elders waar hij probeerde katoen te verbouwen. Vandaar de naam van de plaats: Compensation. Dit heeft geleid tot werkgelegenheid voor velen in die branche tot de dag van vandaag. Zululand is een grote leverancier van rietsuiker. Ook wordt er cane van gemaakt, ook wel de whisky van Natal genoemd.

We lunchen bij Gateway, het winkelcentrum van Umhlanga Rocks. Ik had er al veel over gehoord, maar nu zie ik het zelf. Erg mooi. Alle belangrijke winkels, die de binnenstad hebben verlaten, zijn hier nu gevestigd.

We rijden een stukje door het centrum van Durban. Wat is het veranderd. Jammer genoeg niet ten goede.

Dan worden we afgezet bij hotel Tropicana bij Central Beach. Het is jammer dat het weer regenachtig is. En het waait stevig.

Dat wordt lekker uitwaaien als we nog even over de boulevard lopen naar het strand toe. Niet bepaald strandweer dus. Dan kun je dus natte voeten halen als een golf je pakt. Dat ondervond een deel van het groepje waarmee we inderdaad die wandeling gingen maken.

We lopen even langs de kraampjes met souvernirs op de boulevard. Maar zien weinig wat de moeite waard is te kopen.

We eten bij het Beach Hotel waar de terrasverwarming het aangenaam maakt om 'buiten' te eten.

We blijven maar een nachtje in Durban, waar het zelfs begint te onweren.