12 mei, Shakaland

12 mei

Het weer is omgeslagen. Tot nu toe hadden we prachtig, zonnig weer. Soms erg warm. Het warmst was 34 graden. Vergeet niet dat  het herfst is.

Vorig jaar juli hadden we plannen om met zijn drieën naar Shakaland te gaan. Maar we hebben dat vanwege zoveel regen niet door laten gaan. 'Je loopt dan tot je enkels in de modder', volgens Mieke en Eric. Dit jaar was het op 12 mei echter nog maar het begin van een heel nat en zeer winderig weekend. Zeg maar gerust dat het het begin was van een weekend met noodweer. Code rood, met met een dikke plus. Vandaag,  12 mei, is het nog goed te doen.

Onderweg is het jammer genoeg nevelig.

Shakaland is interessant om te zien hoe het traditionele leven van de Zoeloes er uit zag in vroeger tijden. http://www.southafrica.net/za/en/articles/entry/article-southafrica.net-shakaland.

​Het is ontworpen om de film 'Shaka Zulu' op te nemen. Bekijk de website maar eens. De film is in Nederland ook te zien geweest.

​We hebben wat moeite om de ingang van Shakaland te vinden. Vanaf onze kant, vanaf de kust, blijkt het niet aangegeven te staan langs de weg. Als we in Eshowe zijn weten we zeker dat we er al langs moeten zijn gereden en keren om. Na een paar keer te hebben gevraagd, blijkt ons gevoel juist te zijn. Vanaf Eshowe is er wel een mooi bord om ons de weg te wijzen.

We gaan van de weg af om de bordjes verder te volgen naar de ingang.

​Van hier af kom je in een heel andere wereld.

In een prachtige, grote rondawel, ronde hut, is het restaurant. We hebben wel zin in iets te eten en te drinken voor we aan een rondleiding beginnen. We leren gelijk iets in de Zulutaal. Kijk maar op de menukaart. Gelukkig ook in voor ons begrijpbare taal.

​

En terwijl we wachten op onze bestelling hebben we tijd om het vlechtwerk en schilderingen te bekijken. Rondom kunnen we de krijgshaftige belevenissen van de Zoeloes bewonderen.

   ​

Na onze honger en dorst te hebben gestild is het tijd voor Walter en mij met de gids door dit dorp te gaan wandelen. Mieke en Eric hebben dit al meer gezien en besluiten hun tijd op een andere manier door te brengen.

Eerst laat onze gids ons en twee andere gasten een video zien als inleiding op wat er nog gaat komen.

​ ​ Zo begint de bouw van een nieuwe hut.

De Zuluman mag meerdere vrouwen hebben. Als hij die zich kan veroorloven. De bruidsschat bestaat uit meerder koeien. Voor iedere vrouw is in deze kraal een rondawel waar zij woont.

Bij de hut beelden deze figuren de voorouders uit, die hier staan om het nageslacht te beschermen. Voorouder verering is een belangrijk onderdeel van het leven van de Zulu gemeenschap.

Verder door de kraal lopend wordt het dagelijkse leven uitgebeeld. Het bewerken van huiden is werk voor de mannen. Daar worden b.v. schilden van gemaakt. Maar de vrouwen maken er ook kleding van.

​

De beginselen van het vechten met de assegai, de werpspies, worden uit de doeken gedaan. Walter en deze Zulu gaan met elkaar 'in gevecht'. Kijk ook maar even bij de video's.

Het maken van zulubier is werk voor de vrouwen. Ook de kippen zijn er als de kippen bij als zij daar mee bezig is.

Later in de grote tent wordt nog meer uitleg gegeven over het dagelijkse leven.

​​Het is al donker als we de terugweg aanvaarden. Regen en wind. Geen pretje dus om aan het stuur te zitten en we zijn blij als we veilig terug zijn in Richards Bay. Mieke en Eric hebben ons weer goed thuis gebracht.