17 juli 2015 Een dagje Durban

Vrijdag 17 juli 2015

We gaan vandaag een dagje naar Durban. De decoder moet naar een reparateur in Greenwood Park, in het noorden van de stad, worden gebracht.

Durban ligt ongeveer 200 km zuidelijk van Richards Bay. Ook aan de Indische Oceaan. Wanneer de decoder is bezorgd rijden we naar het Beach Front.

We parkeren de auto bij het casino om daar te gaan lunchen. Nee, we komen niet om te gokken. Zou de gokhal om het middaguur al open zijn?

We denken te eten op het terras, maar besluiten toch naar binnen te gaan. Er staat een frisse wind. Het restaurant wordt druk bezocht. Het geheel is ontworpen en gebouwd door iemand van Indiase afkomst. Wat wordt weergegeven in de aankleding. Het eten smaakt ons goed.

Na de lunch lopen we richting strand.

Op 29 oktober 2012 was ik hier met Lida, tijdens onze groepsrondreis door Zuid-Afrika. Ons hotel lag toen dichter bij het centrum. We troffen toen slecht weer. Regen, veel wind, onweer. Helemaal geen strandweer.

Mieke, Eric en ik willen de verbeteringen bekijken die plaats vonden in 2010 in aanloop naar de wereld kampioenschappen voetbal in het Moses Mabhida Stadium. Een prachtig gebouw.

Langs het strand aan de Indische Oceaan (nu prachtig blauw) loopt nu een fietspad, waar ook veel wordt gefietst op huurfietsen. Inclusief tandems.

Op de gazons staan ligbedden, waar iedereen gebruik van kan maken. Ook zitjes met parasol. Het zal zeker goed toeven zijn op mooie zomerse dagen. Vandaag ziet het er prachtig uit, maar het is winter. De wind is ons te fris.

We lopen terug naar de auto en rijden naar het centrum. Toen Mieke, Lida en ik 3 jaar terug een dagje 'Langs Memory Lane' deden, hebben we onze flat Cressington in Russellstreet niet kunnen vinden. Vandaag wel. Het staat er nog net zo. Het ziet er goed uit. De naam Russellstreet is doorgehaald en heet nu Joseph Nduli Street. Tja, tijden veranderen.

We rijden, of liever gezegd, we sukkelen door de file naar Woodlands. Het deel van Durban waar we ons huis bouwden in McLean Road. Dat is nog niet veranderd met vorige keer. Bij de buren echter wel. De oude trap is vervangen door een oprit en er is een chique hekwerk neergezet.

Verder naar Langton Road, waar Eric nog nooit terug was geweest.

Dan wordt het tijd om richting Richards Bay te gaan. Het weekend komt eraan. En dat is te merken aan de enorme drukte op de weg, beide kanten op. Mieke brengt ons weer veilig thuis.