Van Johannesburg naar Enkoveni

Van Johannesburg naar Enkoveni

Donderdag 9 juli 2015

Na het ontbijt vertrek ik weer naar het vliegveld waar ik de vlucht neem naar Hoedspruit.

Ik zal daar worden opgehaald. Maar als ieder ander is vertrokken sta ik nog rond te kijken of ik vier andere wachtenden zie staan. Ik word aangesproken door iemand van dit kleine vliegveldje. Het heeft vooral een militaire functie. Zij zal even bellen met Naledi. En ja, ze komt me vertellen dat ik word opgehaald.

Even later komt Eric binnen en gaan we naar de Landrover waar Kjell ook is om mij, maar ook de andere gasten, op te halen. Elisabeth, Rob, Joop en Lia halen we op in Hoedspruit. En dan, wind in de haren, naar Enkoveni. Zo kom ik gelijk in de juiste stemming voor een gamedrive.

Gezellig om iedereen weer te zien. Mieke, Joke en Paul, de Vicentes komen wat later en daarna Marion en Reinoud. We maken kennis met de staf en ander personeel. Zij wijzen ons de lodges waar we tot zondag gebruik van mogen maken. Ik logeer in Porcupine.

Het ziet er allemaal prachtig uit. Het is genieten. Ik heb een prachtig uitzicht op de rivier en aan de overkant lopen de baboons, de bavianen. Ze komen ook binnen in je kamers als ze de kans krijgen. Daarna gaan we aan een verlate lunch.

Maar om 4 uur vertrekken we in twee Landrovers voor de eerste gamedrive. Prachtig!

We hebben weer een bijzonder rijke 'buit' voor deze eerste middag: olifantendaar is nr 2 de buffels. Ook waterbok, kudu, wrattenzwijn.

De gieren wijzen ons de weg naar de York tribe, een leeuwenfamilie. Zij hebben samen de dag ervoor een giraf gedood en zij liggen er nu samen van te 'smullen'. Het is een bijzonder gezicht zo dichtbij hen. Ze kijken wel op en houden ons, maar zeker ook de gieren, goed in de gaten. In verschillende bomen zitten de gieren op hun beurt te wachten. Maar vandaag komen ze nog niet aan de beurt. De leeuwen nemen wel de tijd even naar de waterplek te gaan, maar ze blijven onrustig heen en weer lopen en een blijft er in de buurt van hun 'kill' zodat die niet gekaapt wordt.

Als de zon ondergaat, stoppen we om een sundowner te drinken op een veilige plek. Dan gaan we weer verder. Om een uur of 9 zijn we terug en worden we verwelkomd met een lekker drankje.

Dan vlug even opknappen en wordt het diner geserveerd aan een prachtig gedekte tafel.

We zijn daarna best toe aan ons bed.

De klamboe is al uitgerold en de lampen branden als ik in mijn verblijf, Porcupine, kom.

De slaap wil best komen.