Langs Memory Lane
16 oktober 2012 - Durban, Zuid-Afrika
Dinsdag 16 oktober
We vertrekken op tijd, want vandaag gaan we op zoek naar de adressen, waar we ooit woonden. Zowel voor Mieke en mij een tocht langs 'Memory lane'.
Eerst is Felixton aan de beurt. Een piepklein dorpje niet ver van hier, aan de oude weg naar Durban. Frans en ik woonden hier enkele maanden in 1966 toen we nog maar kort in Zuid-Afrika waren. Van een oude foto van ons huis heb ik een kopie bij me. Vijf jaar geleden konden Kees en ik het huis niet vinden. Zou het nu lukken? Ook nu hebben we geen geluk. Wel is er een andere, leuke ontmoeting.
Bij het kerkje, waar eens in de twee weken een Italiaanse priester de mis kwam lezen (voor de meestal Italiaanse inwoners van Felixton) wordt gewerkt. Ik ga een praatje maken met de meneer die bij de kerk staat. Hij is de aannemer die de renovatie uitvoert. En ja, hij wil de kerk voor ons openen. Binnen is het helemaal leeg. Nog een maand en de kerk zal officieel weer in gebruik worden genomen. Ter gelegenheid daarvan is men op zoek naar de geschiedenis en hij vraagt of hij een foto van mij mag maken voor de kerk om te plaatsen in de lokale krant 'The Observer'. Al met al een leuk bezoek. Felixton is toch groter geworden. Het ziet er leuk uit.
We rijden naar Durban. Zo'n twee uur rijden. Lida verbaast zich over de grote afstanden, die we deze vakantie afleggen. Ja, in Nederland zou je al bijna het land uit zijn. Op de kaart is Felixton-Durban maar een klein stukje.
We gaan op zoek naar het huis dat Frans en ik in 1969 lieten bouwen in (de wijk) Woodlands. Heerlijk dat we navigatie aan boord hebben. Het is allemaal toch wel zoeken. Er is veel veranderd in de wegen er naar toe. Even ben ik in de war? Heb ik het goede huis? De trap naar boven is verdwenen en daarvoor in de plaats is er een oprit naar een garage, naast het huis. Heel mooi. Het huis wordt geschilderd. Er wordt dus goed voor gezorgd. Dat doet een mens toch goed.
We gaan nu op zoek naar Miekes huis in Yellowwood Park en na wat zoeken vinden we dat ook. Ook hun andere huis in Montclair. Allemaal dichtbij elkaar. We hebben eigenlijk altijd vrij dicht bij elkaar gewoond. Tot Frans en ik naar Nederland terug gingen.
De flat Evelis, waar we van 1967 tot 1969 woonden, is dan aan de beurt. En zo ook Miekes flat.
We rijden daarna door het centrum van Durban om de flats te zoeken waar we in het begin van ons verblijf in Durban hebben gewoond.
Een lekkere lunch bij de Durban Yacht Club en het is de hoogste tijd om terug te rijden.
Er kwamen heel wat herinneringen boven deze dag.
En ja, na al die jaren is er het een en ander veranderd.
Veel plezier op jullie verdere ontdekkingsreis.
Nig even snel zien of er nog verhalen binnenkomen. En ja hoor.
Leny er zullen voor jou toch wel veel emotionele momenten zijn. Maar wel leuk dat je de plekjes kunt terug vinden. Mooi huis had je daar in Afrika.
Ja Lida, wat een afstanden daar. Maar geniet er maar goed van samen met Leny.
Liefs
We zijn weer een beetje bij! De laptop was gecrasht maar hij doet het weer. Ik heb vandaag weer alles bij gelezen. Wat een mooie verhalen en foto's! Ik kan me heel goed voorstellen dat jullie genieten en dat er voor Leny veel O JA ..... momenten zijn. (van herinneringen) Geniet lekker en Lida we hebben nu al zin in dat wijntje met de foto's!!!!!
IK stuur een mailtje, Kus veel liefs uit Rutten
Groetjes Leen en Els.
groetjes Fred