11 september Naar Sylt

Vrijdag 11 september 2015

Het eiland Sylt

Sylt wordt uitgesproken als sult. Waarvan akte.

Hoe je het ook uitspreekt, wij gaan er vandaag naar toe.

'Ebbe und Flut, die salzige Luft und tosende Brandung – Sylt war, ist und bleibt Deutschlands Trauminsel'.

En hoe komen wij op dit droomeiland? Met de trein. Het is de lijn Hamburg-Altona-Westerland (Sylt), die in Husum stopt.

Om half 9 rijden we richting het station Husum, waar we voor de fietsen de lift kunnen gebruiken naar het vierde perron. Met ons zijn er meerdere passagiers met hun fiets. Maar er is voldoende plaats voor iedereen. Het verloopt heel soepel. De overgang van perron op de trein in is helemaal gelijk.

Naast ons zitten twee dames, die duidelijk zin hebben in het komende weekend. Al snel komen er flesjes te voorschijn. Het is niet moeilijk met ze in gesprek te komen. Ze hebben Frauen Urlaub en die beginnen ze met een klein flesje Sekt. Maar 8 %. Ze willen best een foto van ons maken.

De verbinding van het vasteland van Ost Friesland met Sylt is de Hindenburgdamm, waar alles over vervoerd wordt. Aan beide kanten omgeven door het wad. Alles met de trein. Ook de auto's, met en zonder caravan, gaan op de shuttle trein. Het vrachtverkeer ook. Gevolg is wel dat alles toch wat duurder is dan in de rest van Duitsland.

We komen aan op het station in Westerland. Het is nog droog, maar wel fris. We gaan eerst maar eens fietsen vóór het begint te regenen. De fietsroute loopt aan de binnenkant van de duinen. We gaan wel even aan de boulevard naar de zee kijken.

Dan fietsen we door richting Kampen, waar het Rotes Kliff is. Onderweg begint het te regenen. Wel eerder dan 'beloofd' was. Tegen de tijd dat we bij het uitkijkpunt boven de Uwe-Düne zijn regent het harder. Jammer dat we daardoor weinig van het uitzicht kunnen genieten. We gaan ook naar beneden tot we aan de rand van de klif staan. Ik had me van tevoren een andere kleur rood voorgesteld. Maar mooi is het wel.

Weer bij de fietsen gekomen besluiten we Kampen in te rijden en daar Kaffee mit Kuchen te gaan gebruiken. Maar bij Das freundlichste Restaurant nemen we liever een warme lunch. Nou ja, je kunt Matjies niet warm noemen natuurlijk. Maar ze smaken net zo lekker als de haring thuis. Er hoort een lekkere saus en Bratkartoffeln bij. Finder lust ook wel wat en geniet van wat brokjes, maar vooral van het water. Hij heeft vandaag alweer heel wat kilometers gelopen.

Als we weer buiten komen is de bui grotendeels voorbij gelukkig. We fietsen verder naar Keitum. Een plaatsje met prachtige huizen met rieten daken. Mooie tuinen erbij met veel nog bloeiende hortensia's. Het doet heel Engels aan. Zouden er hier veel rijke Engelsen wonen?

Ook op Sylt kent men het hunebed.

We bekijken de Evangelisch Lutherse St. Severin kerk, waar een prachtig kerkhof bij ligt. Ook het interieur is de moeite van het bekijken waard.

Daarna ergens thee op een bankje, met uitzicht op de zee.

Dan wordt het tijd weer richting Westerland te rijden. Er is nog tijd voor Kaffee mit Kuchen voor de trein van 16.22 ons weer terug brengt naar Husum. Onderweg heeft Finder 'sjans' met een heel lief meisje.

Ze kijkt steeds in onze richting, maar wij begrijpen niet waarom. Tot haar moeder vertelt dat ze Finder graag zou aaien. En dat wil Finder natuurlijk ook wel. Terwijl ze dat doet, kwebbelt ze in haar dialect honderduit. Wij proberen gepast te reageren, hoewel we lang niet alles verstaan. Pas als ze op de plaats van bestemming is neemt ze afscheid van Finder. Mooi slot van de dag voor ons hondje, he.

Als we in Husum aankomen is het weer opgeknapt en hebben we weer een mooie fietstocht terug naar de camping.