14 en 15 september Van Zeven naar Midwolda

Maandag 14 september 2015

Op weg naar Zeven

In Zeven zullen we een nacht staan om de afstand naar Midwolda te halveren.

We hoeven op camping Sonnenkamp geen rekening te houden met Mittagruhe. Zo gauw we klaar zijn vertrekken we en komen zonder problemen in Zeven aan. Bij Hamburg raak ik door het verkeer wel even achterop, maar zodra ik Ina weer zie rijden, meld ik me bij Fred via de walkie-talkie en kunnen ze weer gewone snelheid door rijden. Zo nu en dan komen er forse buien naar beneden en met al het vrachtverkeer wat langs raast, moet je heel geconcentreerd rijden.

Sonnenkamp is een doorgangscamping. Ook hier heeft het enorm geregend. Het grasveld waar we komen te staan is behoorlijk zompig. Inmiddels is het weer verbeterd en maken we een lekkere wandeling door het bos naar het centrum van Zeven. Best een leuk plaatsje.

Bij de camping is een Italiaans restaurant-pizzeria, Venere, en bijna de hele club gaat uit eten. Het is gezellig, samen uit eten. En ze hebben erg lekkere mosselen. Niet bepaald een Italiaanse keus natuurlijk.

Het begint te onweren. Het is niet koud en windstil. De flitsen zijn prachtig te zien achter de verschillende lagen wolken. Het gerommel blijft in de verte. Net als ik terug ben in de caravan begint het te regenen. En het heeft, denk ik, flink door geregend die nacht. Maar dat weet ik niet meer. Heerlijk geslapen.

Dinsdag 15 september 2015

Naar Midwolda

Vroeg op. Want met Ina, Fred, Betsy en Tinie ben ik kwartiermaker. We vertrekken vóór de rest van de groep en regelen alles voor de aankomst van de anderen.

De reis gaat voorspoedig. Zo nu en dan moeten de ruitenwissers even aan. Later begrijp ik dat het, na ons vertrek en reis, flink heeft geregend onderweg.

In Midwolda is het al de hele dag droog en later schijnt de zon lekker.

De receptioniste geeft uitgebreid informatie en stelt de camper boulevard ter beschikking. De rest van de camping is ook beschikbaar, maar ook hier is het overal even drassig.

De caravans kunnen op het bestrate gedeelte staan. Alleen is daar geen plaats voor alle caravans. Wel op het grasveld dat erbij ligt. Jammer. Daar is later wel wrevel en onenigheid over.

Ina, Fred en ik hebben de smaak te pakken en gaan nog even eten in het restaurant, de Joker, op de camping. Eenvoudig en lekker. Het is er heel rustig.

Onder de koffie bij Ina maken we plannen voor morgen.