16 september Noord-Groningen

Woensdag 16 september 2015

Noord-Groningen

Rond 12 uur vertrekken we om de Oldambt autoroute te gaan doen. Ik wil het noorden van Groningen weleens verkennen. Hier kom je niet zo gauw.

We beginnen in Midwolda zelf, dan via Oostwold, Finsterwolde, Hongerige Wolf, Ganzedijk richting de Dollard. Daarvoor rijden we door de Reiderwolderpolder. Ina is onze gids, want zij heeft hier gewoond. Ook al is het heel wat jaartjes terug.

Bij Termunten gaan we richting Delfzijl. Onderweg zien we een monument met een hand, behorend bij het verdwenen dorpje Oterdum. Ook de graven zijn er nog te zien, van vele jaren her.

In vroeger, dikwijls roerige, tijden was Oterdum een plaats van enig belang waar soms hevig om werd gevochten.

Voordat het lot van Oterdum werd bezegeld, was het een levendig dorp. De ligging, vlak bij Delfzijl en aan de zeedijk van de Eemsmonding, maakte dat er veel scheepslui woonden. Daarnaast was het een agrarisch dorp. Toen de dijk verhoogd werd om deze op Deltahoogte te brengen, moest het uit 1877 daterende kerkje verdwijnen. Het openluchtmuseum in Arnhem toonde belangstelling, maar de kerk werd toch gesloopt. Het kerkorgel verhuisde naar Heinenoord, de preekstoel naar Winschoten. De grafstenen op het kerkhof werden zorgvuldig verwijderd en naderhand op de nieuwe dijk teruggeplaatst. Niet veel later moest het hele dorp er aan geloven om plaats te maken voor een industriële toekomst die pas tientallen jaren later werd gerealiseerd. Op de plek waar het dorp lag werd in 1976 een bronzen monument geplaatst, dat werd vervaardigd door de Groninger kunstenaar Thees Rijkhold Meesters. Dit beeld werd in de nacht van 7 op 8 februari 2011 gestolen door bronsdieven. Op 31 mei 2013 werd een replica van plastic op de sokkel geplaatst.

Bij Termunten gaan we richting Delfzijl, waar we in het Eemshotel gaan eten. Vanavond hoeven we dus niet te koken.

Dan naar de Eemshaven. Enorm veel industrie.

We rijden door naar de vertrekhal van de veerpont naar Borkum. We zouden nog met de laatste veerpont mee kunnen.... We krijgen er de slappe lach bij, volgens Fred. In ieder geval zijn we melig.

In Holwierde rijden we langs het huis waar Ina jaren geleden een paar jaar woonde.

In Spijk bezoeken we het interessante centrum met een mooi kerkje.

Daar, waar de verste uitloper van de Hondsrug
de zee ontmoet sprong een ruiter van zijn paard:
hij zag dat het slik begon en dat kon het gewicht
van zijn paard niet dragen.
Met een enorme schreeuw riep hij: "terug!!"
En tot zijn verbazing draaide het paard zich rond.
Midden in zijn sprong. In volle galop.

Op deze laatste piek van de Hondsrug in het
noorden ontstond het dorp dat nu bekend staat
als Spijk.

Beeldhouwers:
Jon Gardella - "Draaiende paard"
Jan Steen - "de Schreeuw"

Appingedam blijkt ook een heel leuk plaatsje te zijn. Ja Jannie, we hebben de hangende keukens van Appingedam gezien en gefotografeerd. Heel fotogeniek plekje, zo aan en boven het water van het Damsterdiep.

In 'Aan Tafel' even wat drinken met wat lekkers en dan weer op huis/caravan aan.

In Appingedam wordt van kussen nog serieus werk gemaakt. Kijk maar in het rond naar het goede voorbeeld. Deze beelden staan op de grens van het oude en nieuwe gedeelte van de stad. Kijk maar hoe oud jong ontmoet...

en dan even toepassen.

De hele middag was het droog, maar nu begint het toch te regenen. Op de radio beloven ze verder niet veel goeds.