Een druk programma

Vrijdag 2 november

Gisteren hebben we een heel programma gekregen, versierd met foto's van wat we allemaal gaan zien en doen vandaag.

We ontbijten in Umnenga Lodge, waar ook onze kamer is.

Na het ontbijt vertrekken we in de Landrovers naar de gamereserve van Inkwenkwezi, waar we de zeldzame witte leeuw, nijlpaard, buffel, giraffe, antilopes en vogels kunnen zien. Omdat het de laatste drie weken gigantisch heeft geregend, zijn de paden slecht te berijden. Diepe vorens en kuilen zijn het gevolg. We moeten door het water en hobbelen nog meer af dan op de weg naar Sani Pass. We vinden dat de opbouw in moeilijkheidsgraad zeer goed is... Normaal valt hier gemiddeld 800 mm regen per jaar. Nu in drie weken 500 mm. Dat zegt wel iets hoe de weg nu moet zijn.

We zien veel dieren, maar niet wat in het programma staat genoemd. Wat wel? Veel zebra's, impala's, antilopes, aapjes, vogeltjes, bloemen, planten.

De leeuwen zijn gegarandeerd. Zij leven in een apart gedeelte van de reserve. Eerst gaan we in de Landrover door een sluis en dan vinden we de witte leeuwen lui zonnend liggen in het gras. Ze bekijken ons eens. Maar verder gebeurt er niet zoveel.

De olifanten staan in een apart gedeelte. Het laat een dubbel gevoel achter. Het is interessant hoe de verzorger vertelt over b.v. de slurf. Hoe hij die gebruikt, uit hoeveel spieren de slurf bestaat. We mogen wat voer in de slurf doen en voelen hoe de slurf aanvoelt. Nogal hard en heel stevig. Hij is ook nogal dwingend om het voer te krijgen. Het is zelfs mogelijk de olifant te aaien. Maar dat gaat ons te ver. Dit is niet wat wij van een gamereserve verwachten. Jammer.

Na de lunch is het tijd voor de cheetah interaction. Zo wordt het genoemd. We gaan op bezoek bij de cheethah's, binnen hun omheining. Ze zijn aan mensen gewend en lopen rustig rond. Liever gezegd: wij lopen 'rustig' tussen hen in. Het zijn en blijven roofdieren, realiseer ik me toch wel. De verzorger is er steeds bij. Het zijn prachtige dieren. Zo elegant en gestroomlijnd. Maar eigenlijk horen ze niet in gevangenschap. We leren er wel wat door. Ik probeer hier een filmpje van mee te sturen in een apart berichtje.

Terug rijdend krijgt de Landrover het moeilijk. We lopen vast in de modder. Maar onze chauffeur weet er raad op. Met grote stenen eronder lukt het om weer los te komen. Nee, we hoeven niet te duwen.

Dan is er de mogelijkheid een boswandeling te maken. Maar wij nemen lekker een paar uurtjes vrij om te luieren. Het is ook zo'n vol programma, dat ze hebben bedacht.

Om vier uur worden we met de Landrover naar het strand gebracht van Chintsa waar we een lekkere strandwandeling maken langs de Indische Oceaan aan de Wild Coast. Prachtige schelpen zijn er te vinden. We voelen ons weer als in de kinderjaren.