Inkwenkwezi

Donderdag 1 november

We hebben vandaag een lange reis voor de boeg.We gaan naar het ontbijt en tot onze grote verbazing zien we sneeuw op de bergen.

Het is de bedoeling, dat we 500 km rijden. Dus het wordt een zitdag. Kijken naar de omgeving en naar alle zwarte mensen, die we tegenkomen. We zullen het beleven. Zo af en toe mogen we ook even een dutje doen. We rijden via de R617 richting Kokstad, waar we koffie gaan drinken. Prachtige heuvels, overhangende rotsen en vele boerenbedrijven passeren we.

Na de koffie komen we in het land van de Xhosa's. De kleine huisjes en hutjes worden kleuriger. Ze schilderen ze groen, geel en rose. Deze kleuren weerkaatsen het zonlicht.

De mannen werken vaak in de stad en komen in het weekend weer naar huis. Ze leven van de veeteelt en verbouwen wat mais. Het is een prachtig landschap. Vroeger werd dit gebied de Transkei genoemd. Na de afschaffing van de apartheid werd het Oost Kaap. Blanke mensen wonen hier niet.

De jongens van de Xhosa's worden besneden als ze een jaar of 16 zijn. Dan zijn ze een man. De meisjes gaan 3 maanden bij oma wonen. Zij moeten, als ze een jaar of 16 zijn, aantonen, dat ze vruchtbaar zijn. Hun gezicht wordt met klei in gesmeerd om te laten zien dat ze vruchtbaar zijn. Ze dragen in dit gebied graag rode kleren. Als je alleen witte kleren draagt, ben je een slecht mens.

De mensen leven nog heel tradtioneel. Ze hebben geen waterleiding, maar halen water uit een put of tank. Soms hebben ze ook geen elektriciteit. Ze gebruiken flessen gas om op te koken en soms gebruiken ze als brandstof mestkoeken. (van de koeien).Ze zijn ook zeer bijgelovig. Iedere nederzetting heeft wel een schooltje.

Via de N2 komen we in Mthatha. Het is een tamelijke grote stad, waar het een drukte van belang is.

De zwarte mensen scholen hier samen en je ziet ze overal praten met elkaar. Ook is er een markt. Niet zulke mooie kramen als bij ons hoor, maar vaak ligt het op de grond of op vuilniszakken.

Ze raden het ook af om in de Transkei zelf te gaan rijden. Met een bus is het wel veilig, maar als blanke mensen zelf met de auto hier rijden en je krijgt pech, dan heb je grote kans dat je wordt beroofd en zelfs om zeep gebracht.

In Mthatha is de rivier de Thata. We rijden er overheen en Tjokkie vertelt ons de geschiedenis ervan. Vroeger werden de doden in de rivier gegooid. Deze mondt uit in de Indische oceaan.

Als je lichaam niet aanspoelt is het een goed teken. Dan wordt je geaccepteerd en leef je daar verder. Spoelt je lichaam wel aan, dan wordt je niet geaccepteerd.

Nelson Mandela is in de Transkei opgegroeid. We rijden langs de school, waar hij les heeft gehad. Het waren de gelukkigste jaren van zijn leven. De mensen hebben uit respect een huis voor hem gebouwd naar zijn wens.

We vervolgen onze weg en rijden over de Keirivier richting het zuiden. In alle rivieren die uitmonden in de Indische Oceaan zwemmen krokodillen en nijlpaarden.

Vervolgens richting East London.

Doordat we veel oponthoud hebben gehad wegens wegwerkzaamheden, ( ja, dat gebeurt in Zuid Afrika ook) zijn we nogal laat. Leny en ik zijn blij dat we er zijn. We worden verwelkomd met Zuidafrikaanse champagne, vonkelwijn, in de private game reserve Inkwenkwezi.

Om half 8 worden we verwacht voor het diner.

Ons hotel staat in Chinten East, vlakbij de Indische Oceaan.