Van Lingerhahn naar Wertheim

Dinsdag 10 juni 2014

Van Lingerhahn naar Wertheim rijden is ongeveer 185 km. Dat is het programma voor vandaag.

Voor ik vertrek ga ik eerst even tanken in het dorp. Zonder de caravan. TomTom weet de weg, maar weet niet dat het dichtstbijzijnde tankstation alleen diesel verkoopt. In Pfalzfeld is wel super te koop en daarna onderneem ik de weg terug naar de camping. Maar dat had meer voeten in de aarde dan ik had kunnen vermoeden.

Ik arriveer bij een camping, maar niet de mijne. Camping en restaurant Schinderhannes. Daarna begint het bospad. Ik keer om om bij de weg te kijken of ik een bordje heb gemist. Maar kom weer op hetzelfde punt terecht. “Je zal hier toch met je caravan staan”, bedenk ik. Weer terug naar de weg. Want dit kan toch niet de bedoeling zijn. Twee mannen, bezig met bouwwerkzaamheden, kunnen me vast wel vertellen hoe ik op het goede pad kan komen. Ja, vertellen ze, die weg leidt naar camping Am Muehlenteich. Gewoon doorrijden. Dan kom je bij de camping uit. Ik maar weer terug. Bij het bospad gekomen rijd ik dapper door. Het gras tussen de twee rij-sporen wordt steeds hoger, het gebladerte eromheen steeds dichter. Nooit doen met je caravan. Het schijnt ook weleens geregend te hebben, want hier en daar is het behoorlijk modderig. Het lichtje op het dashboard geeft zo nu en dan aan dat het wat glibberig is. Maar opeens wordt het iets lichter en zie ik van links een auto rijden. Daar loopt kennelijk een echte weg. En dan eindigt het bospad en kan ik linksaf slaan en ben ik vlakbij de juiste camping! Ik heb het er warm van gekregen. Op de camping wordt al op me gewacht. Ina heeft nog een lekkere kop koffie, waar ik wel aan toe ben. Avontuurlijker ben ik nog nooit wezen tanken.

Ik maak de caravan verder klaar en dan vertrekken Ina en ik richting de A61 om op weg te gaan naar Wertheim waar we de rest van onze groep zullen ontmoeten. Frits en Femy zijn al voor ons vertrokken.

Ina en ik zullen proberen bij elkaar te blijven rijden. Ik rijd voorop, omdat ik 80 moet rijden. Ina zou 100 mogen. Maar ons plannetje lukt maar ten dele. Ik ben Ina al snel kwijt. Maar op de snelweg blijkt ze me weer ingehaald te hebben en rijdt ze achter me. Maar na Frankfurt rijd ik alleen verder. Nou ja, alleen. Er is genoeg ander verkeer in de buurt. Er worden her en der nieuwe wegen aangelegd en er zijn nogal wat snelheidsbeperkingen. Onderweg passeren we een groot bord aan de kant van de weg bij het plaatsje Lohr. Ooit geweten dat Lohr de stad van Schneewittchen is?

Alle drie de caravans arriveren veilig bij Camping Wertheim. Het is echter nog middagrust. Maar het terras is open. Een frisse dronk is welkom, want het is hier inmiddels 36 graden. Om 2 uur gaan poort en receptie weer open en kunnen we registreren en de caravans krijgen een plaatsje.

Ik maak kennis met mijn buren, drie Duitse dames. Zij horen dus niet bij ons gezelschap. Erg aardig. Moeder, dochter en vriendin in de camper. Ook dames die hun mannetje staan.

Ans en Floris blijken mijn overburen te zijn en ik kan ze meteen de groeten doen van Gré en Aad. Als alles staat drink ik bij hen een glaasje en komen we erachter waar zij elkaar van kennen.

Na een lekkere douche gaan Ina en ik uit eten in het restaurant op de camping. Mooi op tijd zijn we klaar. Om 8 uur wordt iedereen op het grasveld bij de speeltuin verwacht voor een kennismakingsrondje en wat afspraken. Jan is onze reiscoördinator en doet dit samen met zijn vrouw Elly. Nu blijkt hoeveel mensen al eerder met de SKC op reis zijn geweest. En velen kennen elkaar dus ook.

Het begint lekker koel te worden. Sommige mensen zijn lang onderweg geweest vanwege files. Ze zijn moe en waarschijnlijk toe aan hun bed. De hapjes houden we tegoed.

Nu nog alle namen leren...